โลกที่สมบูรณ์แบบของภูตร้ายแซ่อึ้ง
เรื่องราวความวุ่นวายในมังกรหยก นั้นสืบเนื่องมาจาก”คัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง “
ก่อนอื่นขอเวลาอธิบาย วิชานี้ได้มีที่มาที่ไปแตกต่างกันตามการแต่งและการปรับปรุงแก้ไขของท่านกิมย้ง
ในฉบับการเขียนครั้งแรก วิชานี้เป็นวิชาที่ปรมาจารย์ตั๊กม้อแห่งเส้าหลินได้บัญญัติขึ้น จากการที่ได้เดินทางมายังภาคกลางและได้ต่อสู้กับยอดฝีมือมากมาย ได้ชัยชนะมากว่าเก้าปี จึงได้รวบรวมความพิสดารชุดของวิชาเหล่านี้ไว้ แต่ภายหลังไม่รู้ด้วยเหตุใด วิชานี้จึงอุบัติขึ้นในยุทธภพจนเป็นที่หมายปองของเหล่าชาวยุทธ
ทว่าในการปรับปรุงแก้ไขครั้งที่สองได้มีการปรับเปลี่ยนไป โดยวิชาคนที่บัญญัติขึ้นมีนามว่าอึ้งเซียะผู้เป็นขุนนางในราชวงศ์ซ้อง
แต่ทว่าล่าสุดท่านกิมย้งก็ยังได้ทำการปรับปรุงนิยายเรื่องนี้อีกครั้งและในการปรับปรุงครั้งที่สามนี้ อึ้งเซียะก็ยังเป็นคนบัญญัติวิชานี้เช่นเดิม แต่แก้ไขเพิ่มเติมในส่วนของวิชาเล่มสองที่มีกระบวนท่าอันร้ายกาจว่า มาจากการที่เขาได้รวบรวมกระบวนท่าจากศัตรูทั้งหลายของเขาแล้วคิดวิธีทำลายออกมาบัญญัติไว้ในวิชาเก้าอิมจินเก็ง (พอเถอะขอรับ)
หลายสิบปีผ่านไป ปรากฏยอดฝีมือแซ่อึ้งอีกผู้หนึ่ง อาศัย ณ เกาะดอกท้อ บูรพาทิศ กับ พิษประจิม(อาวเอี้ยงฮง) ราชันทักษิณ(ต้วนอ๋อง,อิดเต็งไต้ซือ) ยาจกอุดร(อั้งชิกกง) กลางอิทธิฤทธิ์(เฮ้งเตงเอี้ยง) ร่วมกันวิจารณ์กระบี่ ประลองฝีมือ เพื่อแย่งชิง คัมภีร์ เก้าอิมจินเก็ง บนยอดเขา ฮั่วซัว 7 วัน 7 คืน สุดท้ายพวกเขาทั้งสี่ก็ยอมรับให้ เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นยอดคนลำดับที่หนึ่ง และให้ครอบครองคัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง
ยุทธภพก็สงบสุขได้หลายปี จวบจน กลางอิทธิฤทธิ์ดับขันธ์ พิษประจิมมาแย่งชิง และ เฮ้งเตงเอี้ยงที่แกล้งตายได้ใช้ ดรรชนีเอกสุริยัน ที่เรียนมาจากราชันทักษิณ ทำลายลมปราณคางคกก่อนจะดับขันธ์ ก็สั่งเสียให้จิวแป๊ะทงนำคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งทั้องสองภาคแยกย้ายกันซ่อน เรื่องควรจะจบเพียงเท่านี้ แต่คนที่เป็นกุญแจสำคัญทำให้ยุทธภพปั่นป่วน อีกระยะก็คือ มารบูรพา อึ้งเอี๊ยะซือ
ในฉบับแก้ไขล่าสุดนั้น ท่านกิมย้งเพิ่มอดีตให้กับ อึ้งเต้าจู้(เจ้าเกาะแซ่อึ้ง) โดยเล่าว่าปู่ของอึ้งเอี๊ยะซือเป็นขุนนางเก่าในราชวงศ์ซ้อง ระหว่างที่ท่านแม่ทัพงักฮุยโดนใส่ร้าย เขาเป็นผู้ร่างคำแก้ต่างให้ จนโดยไล่ออกจากราชสำนัก แต่เขายังคงเรียกร้องให้ประชาชนสู้ เพื่อความบริสุทธิ์ของแม่ทัพ ท้ายที่สุดโดยสั่งประหาร และขับไล่ทั้งครอบครัวไปสู่ยูนนาน อึ้งเอี๊ยซือก็เติบโตและเรียนหนังสือฝึกวิชาที่นั่น
เมื่อ โตเป็นหนุ่มเขามีความคิดเห็นแปลกแยกจากพ่อ และมักโต้เถียงเรื่องที่ความจงรักภักดีต่อฮ่องเต้ อีกทั้งไม่เข้าสอบสนามแข่งขันเป็นราชการ จนท้ายที่สุดโดนพ่อขับไล่ออกจากบ้านเขาเริ่มออกท่องยุทธจักรและแต่งบทกลอนเป็นปฏิปักษ์กับทางราชการ ทางพระราชสำนักออกหมายจับแต่ไม่เป็นผล
การแก้ไขครานี้ ทำให้ผู้ที่เคยเขียนรวมเล่ม ประวัติ ภูติร้ายแซ่อึ้งผู้นี้แบบแยกเป็นเอกเทศ หรือแฟนบอยที่เข้าว่ามารบูรพาสืบทอดวิชาจากสำนักสราญรมย์ ต้องเก็บเศษแตกของใบหน้ากันเป็นการใหญ่
เมื่อจิวแป๊ะทงรับคำสั่งแล้วจึงทำการซ่อนคัมภีร์เล่มแรกได้สำเร็จแล้ว ส่วนอีกเล่มนั้นกำลังจะนำไปซ่อน ก็บังเอิญได้เจอเข้ากับมารบูรพาอึ้งเอี๊ยะซือและภรรยา ตัวของอึ้งเอี๊ยะซือเองก็มีใจที่ต้องการครอบครองคัมภีร์ชุดนี้ จึงได้ ใช้เล่ห์หลอกล่อจนจิวแป๊ะทงเสียรู้และได้ทำลายคัมภีร์ไป ส่วนใจความของคัมภีร์ล้วนอยู่คือในความทรงจำของภรรยาอึ้งเอี๊ยะซือทั้งหมด แล้วจึงได้เขียนวิชานี้ขึ้นมาเพื่อให้สามีของตนได้สมปรารถนา
แต่ใครจะคาดคิดว่าวิชาชุดนี้กับถูกขโมยโดยลูกศิษย์ทั้งสองของอึ้งเอี๊ยะซือเองนั่นคือตั้งเฮี๊ยงฮวงและบ๊วยเถี่ยวฮวง ทำให้ภรรยาของอึ้งเอี๊ยะซือต้องตรากตรำในการคัดลอกวิชาขึ้นมาใหม่ จนต้องเสียชีวิตไป นำความเสียใจมายังอึ้งเอี๊ยะซือเป็นอย่างยิ่ง ส่วนลูกศิษย์ของเขาทั้งสองเมื่อได้คัมภีร์นี้ไป ได้เฉพาะในส่วนของเล่มหลังทำให้ไม่เข้าใจพื้นฐานวิชาก่อนหน้านี้ วิชานี้จึงถูกฝึกให้กลายเป็นวิชามารอย่างกรงเล็กกระดูกขาว และในระหว่างนั้นจิวแป๊ะทงเมื่อทราบข่าวว่าลูกศิษย์ของอึ้งเอี๊ยะซือนั้นขโมยวิทยายุทธชุดนี้ไปก็ได้ทำการไปทวงคืน จนเสียทีแก่อึ้งเอี๊ยะซือและถูกขังอยู่บนเกาะดอกท้อยาวนานนับสิบปี
การแก้ไขของท่านกิมย้งในนวนิยายของท่าน บางคราดีงาม สร้างความกระจ่างยิ่ง หรือก็รวบรัด ตัดบางตอน หรือบางตัวละครที่เยิ่นเย้อออก แต่คราล่าสุด ท่านแก้ไขให้ อึ้งเอี๊ยะซือ หลงรักลูกศิษย์ บ๊วยเถี่ยวฮวง ตอนนี้ข้าพเจ้ารู้สึกเต็มฝืนอยู่บ้าง
ในบรรดา 5 ยอดฝีมือแห่งยุทธภพ นับได้ว่า มารบูรพา เป็นผู้เดียวที่เจนจบในสรรพศาสตร์ เมื่อเป็นบุคคลอัจฉริยะ ความสามารถสูงล้ำ ความคิดเห็นเชิงก้าวหน้า ย่อมมีมุมมองต่อโลกที่แปลกแตกต่าง การเพิ่มประวัติของอึ้งเอี๊ยะซือ คือการเพิ่มมิติการชิงชัง เหล่าปราชญ์ จารีต จึงมิเป็นที่ยอมรับ ทั้งยังดูแคลน ผู้ด้อยฝีมือ ผู้คนโง่เขลา อย่างตอนที่จะรับ เล็กเซ่งฮวง กลับเขาสำนัก และรู้ว่าเล็กอ่วงเอ็ง ลูกชายของเล็กเซ่งฮวง ฝึกฝีมือกับสำนักต่ำต้อย
“ความรู้ความสามารถของอาจารย์มัน แม้แต่จะให้มาหิ้วรองเท้าให้คนสำนักเรายังมิคู่ควร” อึ้งเอี๊ยะซือดูแคลนยิ่ง
อย่างก๊วยเจ๋ง ทั้งโง่งม ทั้งโง่เขลา อึ้งเอี๊ยะซือยิ่งรับไม่ได้ กว่าจะยอมรับมันเป็นบุตรเขย ก็เกือบท้ายเรื่อง
เหตุที่ผู้อ่านพานพบ อึ้งเอี๊ยะซือ ดื้อดึง เอาแต่ใจ มองแต่ความคิดของตนเองเป็นใหญ่ ทั้งยังประหลาดพิกล ไม่คิดอ่านแทนผู้อื่น ข้าพเจ้าคิดว่าส่วนนึงเกิดจากการ เสียชีวิตของภรรยา ลึกๆคนชาญฉลาดเช่นอึ้งเอี๊ยะซือ ไหนเลยมิทราบ ว่าต้นสายปลายเหตุนั้นย่อมมาจากตนเอง จากความต้องการคัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง จนสาบานกับหลุมศพภรรยาว่า
“ถ้ามิสามารถคิดค้นวิชาที่เหนือกว่าคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งได้จะไม่ออกจากเกาะ”
ข้าพเจ้าว่าส่วนนี้นี่เองที่สะท้อนความรู้สึกผิดลึกๆในใจของมารบูรพา ทำให้การกระทำของมารบูรพาที่เราเห็นบางคราร้ายกาจ บางคราเป็นบิดาผู้อารีย์ บางคราหัวเราะ บางคราร่ำไห้ นั่นสะท้อนจากการสูญเสียคนรัก
ในส่วนนี้ทำให้อึ้งเอี๊ยะซือ มีความคล้ายคลึงกับ เอี้ยก่วย (ในการแก้ไขครั้งที่สาม อึ้งเอี๊ยะซือ เป็นคนตั้งชื่อให้เอี้ยก่วย) อึ้งเอี๊ยะซือ กับ เอี้ยก่วย มีความคล้ายคลึงกันอย่างประหลาด ทั้งคู่หล่อเหลาคมคาย ทั้งคู่ชาญฉลาดสุดยอด ไม่ยอมรับจารีตประเพณี เน้นที่ความรักความรู้สึก และที่สำคัญ ทั้งคู่รักเดียวใจเดียว
ดังนั้นการที่ท่านกิมย้งแก้ไขครานี้ ให้ อึ้งเอี๊ยะซือแอบหลงรัก ลูกศิษย์อย่าง บ๊วยเถี่ยวฮวง ข้าพเจ้ามองว่า มันจะทำให้ความน่าเชื่อถือในตัวอึ้งเอี๊ยะซือลดลง ความเป็นผู้คนน่าเคารพยกย่องก็ลดลงตามไปด้วย มาตรว่าท่านกิมย้งอาจจะอยากเพิ่มมูลเหตุการเป็นคนคุ้มดีคุ้มร้ายของภูติร้ายแซ่อึ้งผู้นี้ก็เป็นได้
ในมังกรหยกภาคสอง อึ้งเอี๊ยะซือ คล้ายคลายเศร้าจากการเสียชีวิตของภรรยา อาจจะเพราะได้ บุตรี บุตรเขยอยู่ข้างกาย ซ้ำยังมีหลานตากำเนิดมาอีก เหมือนเติมเต็มในส่วนที่ขาดหาย มารบูรพาจึงออกท่องเที่ยว ทำตัวดั่งกระเรียนกลางไพร ซ้ำตอนท้าย ยังใช้ค่ายกลกลุ่มดาว 28 กลุ่ม ที่คิดค้นเพื่อ แก้ค่ายกลเจ็ดดาวที่เฮ้งเต็งเอี้ยงคิดค้นไว้ ใช้ในการขับไล่กองทัพมองโกลอีกด้วย
อึ้งเอี๊ยะซือ นับว่าเป็นตัวละครที่สมบูรณ์แบบตัวนึงของท่านกิมย้ง ที่ชาญฉลาด รอบรู้สรรพวิชา มีความหยิ่งทนง ยโส การทำการตามใจตน แต่ท้ายที่สุด ก็ปล่อยวางตัวตนในช่วงบั้นปลาย ถึงขนาดเอ่ยปากยอมรับ จิวแป๊ะทงให้เป็นยอดคนอันดับหนึ่ง วางไว้แทนกลางอิทธิฤทธิ์ ทั้งที่ตลอดมา มารบูรพาต่างใฝ่หาสิ่งที่สมบูรณ์แบบ แต่ชีวิตกลับสอนมารบูรพา ต่อให้ท่านเลิศล้ำสักเพียงใด ถ้าท่านมิยอมมองวัตถุธาตุแห่งความจริง ว่าสรรพสิ่งมีดีมีลบล้วนถ่วงดุลกันให้สมบูรณ์ ยิ่งใฝ่หารังแต่จะสร้างความปวดร้าวในตน
มันคิดว่ามันพานพบภรรยาที่สมบูรณ์แบบ ทั้งชาญฉลาด ทั้งงดงาม แต่สวรรค์พลันกระชากนางให้ห่างจาก ส่วนนึงก็จากตนเอง การขับไล่ศิษย์ไร้ความผิดทั้งฟาดขาหัก ทำให้ศิษย์ตนเสียชีวิตจากการขโมยของมีค่าหวังจะคืนสำนัก ทิ้งบุตรีสติไม่สมบูรณ์ไว้ อัจฉริยะบุคคลแห่งแดนดินต้องนำพาเด็กสาวพิการทางสมองอย่างส่าโกวติดตัวนับว่าเป็นเรื่องเย้ยหยันสักเพียงใด มันอยากได้บุตรเขยที่ชาญฉลาด กลับได้บุตรเขยที่โง่งมผู้หนึ่งมา หลังเฮ้งเตงเอี้ยงตาย มันควรได้เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแผ่นดิน แต่กลับกลายเป็น อาวเอี้ยงฮงที่วิปลาศ ฝึกคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งแบบย้อนทวนสำเร็จ เอาชนะ จนเป็นยอดฝีมือที่หนึ่งในแผ่นดิน สวรรค์ช่างทำร้ายความรู้สึกของมารบูรพายิ่ง
แต่เมื่อพอมันปล่อยวางตัวตน มองเห็นความดี ความไม่ดีในวัตถุผู้คน กลับพานพบความสุขที่สมบูรณ์อย่างแท้จริง แท้จริงสรรพสิ่งในโลกหล้าล้วนสมบูรณ์พร้อม แต่ใจผู้มองต่างหากที่ขาดพร่อง ต้องการมากไปย่อมมิมีวันเติมเต็ม เมื่อวางตัวตน ที่หนึ่งที่สองนั้นหรือคือความว่างเปล่า มารบูรพาก็พัฒนาตนสู่สภาวะเอกะที่แท้จริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น