ให้เข้าหาจิต จับจิตผู้คิด ผู้นึก ให้ได้เสียก่อน จิตมันคิดนึกอยากจะทำบาปทางกาย มันสั่งให้กายนี้ไปฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ของคนอื่นสั่งให้กายนี้ไปประพฤติผิดในกาม
จิตมันคิดนึกอยากจะทำบาปด้วยวาจา มันก็สั่งวาจาให้ไปกระทำบาป ด้วยการพูดเท็จ พูดคำหยาบคายด่าคนนั้นคนนี้ พูดเพ้อเจ้อ เหลวไหลหาประโยชน์มิได้ จิตมันคิดนึกอยากจะทำความชั่วทางกาย
ด้วยการกระทำกายอันนี้ให้เป็นคนบ้า มันก็ให้กายนี้เอาน้ำเมามากรอกใส่ปาก แล้วก็ดื่มลงไปในลำคอ กายก็จะแสดงฤทธิ์บ้าออมา ต่างๆ นานา
ตรงกันข้าม ถ้าจิตมันละอายจากบาป กลัวบาปกรรมเห็นโทษที่จิตคิดไปทำเช่นนั้น แล้วจิตไม่คิดนึกที่จะทำเช่นนั้นเสีย กายแลวาจาอันนี้ก็จะเป็นศีลขึ้นมา
นี่แหละ ถ้าผู้ใดเห็นจิตอันมีอยู่ในกาย แลวาจาอันนี้แล้ว แลจับจิตอันนี้ได้แล้ว จะเห็นบาปกรรมแลศีลธรรม ซึ่งอยู่ในโลกทั้งหมดบาปกรรม ศีล แลธรรม ย่อมเกิดจากจิตนี้อันเดียวเท่านั้น
ถ้าจิตอันนี้ไม่มีเสียแล้ว บาปกรรม ศีล และธรรมเหล่านั้นก็ไม่มี รักษาศีลต้องถือจิต รักษาจิตก่อน จึงจะรักษาศีลถูกตัวศีลแท้
.
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น