ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะดั้งเดิม

♻♻♻

"ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะดั้งเดิม" ของเรานั้น

โดยความจริงอันสูงสุดแล้ว เป็นสิ่งที่ไม่มีความหมายแห่งความเป็น "ตัวตน" แม้สักปรมาณูเดียว

สิ่งนี้เป็น "ความว่าง" เป็นสิ่งที่มีอยู่ในที่ทุกแห่ง สงบเงียบ และไม่มีอะไรเจือปน

มันเป็นศานติสุข ที่รุ่งเรืองและเร้นลับ และก็ "หมดกันเพียงเท่านั้นเอง"

"สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอนั่นแหละ คือ สิ่ง ๆ นั้น "

"ในอัตราที่เต็มที่ ทั้งหมดทั้งสิ้นของมันและสมบูรณ์ที่สุดแล้ว

ไม่มีอะไรนอกไปจากนี้อีก !!"

ถึงแม้เธอได้ก้าวไปจนถึง ความเป็นพุทธะ โดยภูมิทั้งสิบแห่งความก้าวหน้าของพระโพธิสัตว์

ทีละขั้น ๆ ไปตามลำดับจนกระทั่งวาะสุดท้าย

หรือเธอได้ลุถึงความรู้แจ้งเต็มที่ โดยแว๊ปเดียวก็ตาม

เธอก็เพียง "ได้เห็นแจ้งซึ่งธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะอันนั้น" 

ซึ่งแท้จริง ก็ได้ "มีอยู่ในตัวเธอเองแล้วตลอดเวลา"

การปฏิบัติก้าวหน้าตามลำดับดังกล่าวแล้ว ทั้งหมดของเธอนั้น

หาได้เป็นการเพิ่มอะไรให้แก่ สิ่ง ๆ นี้ ไม่เลย แม้แต่หน่อยเดียว !!

..

ท่านครูบาเฒ่าแห่งหุบเขาฮวงโป