ภาพนี้เป็นภาพของ บุคคลได้ฝึกเจริญสติ ทําให้เวลาในแต่ละวันนั้นใจไหลไปกับอดีตไปคิดถึงอดีตน้อยลงหรือไม่ก็ไปพะวงกับอนาคตไปคิดถึงอนาคตน้อยลง แต่ใจอยู่กับบัจจุบันมีระยะเวลามากขึ้นกว่าคนที่ไม่ได้ฝึกเจริญสติมาก สังเกตุได้ว่า ใจเริ่มอยู่กับบัจจุบันมากขึ้น ขยายกว้างขึ้นไปเรื่อยๆตามลําดับ ตามความก้าวหน้าในการเจริญสติ ทําให้ใจไม่ฟุ้งไปตลอด "เริ่มมีสติมากขึ้นไปเรื่อยๆ" มีชีวิตอยู่กับบัจจุบันมากขึ้นไปเรื่อยๆ
รู้สึกตัวมากขึ้นเป็นช่วงเวลาบ่อยๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น