การละวาง ไม่อาจทําได้ด้วยความคิด

" การละวาง ไม่อาจทําได้ด้วยความคิด "

หลักการนะครับ เราใช้ความคิดไปห้ามความคิดไม่ได้ จะไปคิดบังคับเพื่อที่จะปล่อยวาง(สิ่งที่คิด) ไม่ได้จริงๆ เวลาเจอเรื่องใหญ่ๆรับรองหลุดทุกราย

วิธีการจริงๆที่จะทําให้ปล่อยวางได้ หลักคือ " เมื่อเรารู้ความรู้สึกตัว หรือ อยู่กับความรู้สึกตัว เราจะไม่คิด " ความรู้สึกตัว นั้นคือ สติ ครับ ซึ่งก็คือ สติปัฏฐาน4 เมื่อเราหมั่นรู้ความรู้สึกตัวบ่อยๆ เป็นการเจริญสติ(สติปัฏฐาน4) จะทําให้เรามีกําลังของสติมากขึ้นไปเรื่อยๆ

กําลังของสติที่มีมากขึ้นจะทําให้เราเห็นความคิด เห็นรายละเอียดของสิ่งที่เราคิด และเมื่อไหร่ที่เรามีกําลังมากพอ เราจะปล่อยออกจากความคิด ขณะที่เรามีความรู้สึกตัวความคิดจะไม่เกิด

ความรู้สึกตัวปกติจะไม่อยู่ตลอด จะอยู่แค่ช่วงสั้นๆไม่นาน แต่จะขยายเวลามากขึ้นได้เมื่อฝึกไปมากๆขึ้น เมื่อมีความรู้สึกตัวจะมีสติจะไม่เผลอ แล้วสิ่งหล่าวนี้จะไปทําให้ ปัญญาญาณ สามารถที่จะแสดงปัญญาที่แท้จริงออกมาได้ เพราะไม่ถูกความคิดครอบงําอีก

ตัวปัญญาอันนี้หล่ะครับ ที่ทําให้เราแจ้งในวิชชา ละอวิชชา ทําให้เราละ กิเลส ตัญหา ความหลงผิดต่างๆได้ ซึ่งมาถึงตรงนี้ จะทําให้เราใช้ชีวิตไปกับวิชชา ทําให้ศีลค่อยๆถึงพร้อมโดยที่เราไม่ได้ไปบังคับถือศีล เกิดศีลกับใจ

ภาพ. วัดประยุรวงศาวาส กรุงเทพฯ