รู้เฉยๆ จะย้อนกลับมาเห็นใจตนเอง ปล่อยออกจากความยึดถือ
เมื่อจิตตั้งมั่นขึ้นมาเป็นผู้รู้(ต้องหมั่นรู้สึกตัว จึงเกิดขึ้นเอง) การดูใจตนเอง เห็นใจตนเองที่ยังยึดถืออยู่ เห็นบ่อยๆ ใจมันจะปล่อยเอง ใจมันเห็นทุกข์แท้ๆ มันปล่อยของมันเอง ตรงนี้สําคัญนะ เมื่อใจไม่ถูกหลอกโดยความคิด ใจมันจะฉลาดและไม่ยึดทุกข์เอง มันเห็นแล้ว มันปล่อยเอง ไม่มีการไปคิดปล่อย หากคิดจะหลุดจากตรงนี้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น