[๒๗๓] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค ประทับอยู่ในกุรุชนบท มีนิคมของชาวกุรุ ชื่อว่า กัมมาสทัมมะ ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาค ตรัสเรียก ภิกษุ ทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุ ทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้น ทูลรับ พระผู้มี พระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า พระผู้มีพระภาค ได้ตรัส
พระพุทธ ภาษิต นี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย หนทางนี้เป็น ที่ไป อันเอก เพื่อ ความบริสุทธิ์ ของเหล่าสัตว์ เพื่อล่วงความโศก และ ปริเทวะ เพื่อ ความดับสูญ แห่งทุกข์และ โทมนัส เพื่อ บรรลุธรรมที่ถูกต้อง เพื่อ ทำให้ แจ้งซึ่ง พระนิพพาน
หนทางนี้ คือ สติปัฏฐาน ๔ ประการ ๔ ประการ เป็นไฉน ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใน ธรรมวินัยนี้ พิจารณาเห็น กายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌา และ โทมนัสในโลกเสียได้ ๑ พิจารณา เห็นเวทนา ในเวทนาอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัด อภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ ๑ พิจารณาเห็นจิต ในจิตอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและ
โทมนัสในโลก เสียได้ ๑ พิจารณา เห็นธรรมในธรรมอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและ โทมนัส ในโลกเสียได้ ๑ ฯ
จบอุทเทสวารกถา
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒
ทีฆนิกาย มหาวรรค
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น