พระอภิธรรม.....ชีวิต
ตามหลักวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นวิทยาการทางโลกนั้น
สิ่งมีชีวิต หมายถึง สิ่งที่เจริญเติบโตได้
กินอาหารได้ เคลื่อนไหวได้ และสืบพันธุ์ได้
ซึ่งนอกจากจะหมายถึงมนุษย์ และสัตว์ทั้งหลาย
แล้วยังหมายถึงพืชอีกด้วย แต่ในพระอภิธรรมนั้น
ให้คำจำกัดความของชีวิตไว้ว่า
ชีวิตคือความเป็นอยู่ของร่างกาย จิตและเจตสิก
โดยอาศัยกรรมเป็นผู้นำเกิดและตามรักษา
ดำรงชีวิตและกระทำการต่างๆได้
โดยอาศัยจิตและเจตสิกเป็นผู้กำกับ
ส่วนต่างๆที่ประกอบขึ้นเป็นร่างกายนั้น
ในทางธรรมเรียกว่า รูปธรรม
เป็นธรรมชาติที่ไม่มีความรู้สึก นึกคิดใดๆทั้งสิ้น เปรียบได้ดั่งท่อนไม้หรือเรียกสั้นๆว่า รูป
ส่วนจิตและเจตสิก เป็นนามธรรม
เรียกสั้นๆว่า นาม เป็นธรรมชาติที่รับรู้สิ่งต่างๆ
และสามารถคิดนึกเรื่องราวต่างต่างๆได้
ดังนั้นตัวเราหรือสัตว์ทั้งหลาย
จึงมีส่วนประกอบอยู่ 3 ส่วน ได้แก่
กาย จิตและเจตสิก
ซึ่งในทางธรรมเรียกว่า รูป กับนาม
แต่เนื่องจากพืชทั้งหลาย ไม่ได้เกิดมาจากกรรม
ไม่มีจิตและเจตสิกในการรับรู้ คิดนึกเรื่องราวต่างๆได้ ดังนั้นคำว่า ชีวิต ในพระอภิธรรมจึงหมายถึง มนุษย์และสัตว์ทั้งหลายเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น