การเจริญสตินั้น เจริญด้วยจิตที่ตั้งมั่น ทรงตัวเป็นผู้รู้ ผู้ดู มีผัสสะใดมากระทบ ก็รู้สึกตัว ไม่ใช่ไปอยู่กับความว่าง แล้วไม่มีสติรู้สึกตัว การเจริญวิปัสสนานั้น เป็นการระลึกรู้ในหลายๆอารมณ์หลายๆสิ่ง ไม่ใช่อยู่กับอารมณ์ความว่างเพียงอย่างเดียว
หากใจยังไม่ว่างเอง แล้วพยายามไปปรุงแต่งความว่างขึ้นมา ว่างนั้นเป็นสมถะหาได้เจริญวิปัสสนาไม่
ว่างแท้ๆเกิดได้จากการ เจริญสติรู้สึกตัวบ่อยๆ(จะรู้ขณะนั่งสมาธิหรือไม่ได้นั่งก็ได้ จิตมันดําเนินไปเป็นอัตโนมัติ) เมื่อเรารู้สึกตัวได้ชัดได้นานโดยไม่ได้ปรุงแต่ง เราจะเข้าไปอยู่กับความว่างแท้ๆที่มีสติรู้สึกตัวกํากับ จนทําให้เราเห็นการละของขันธ์ไปทีละอย่าง ละกาย เวทนา จนแม้แต่จิตผู้รู้(ที่เราเข้าไปรู้สภาวะต่างๆ) เราก็ละในที่สุด เหลือแต่ธาตุรู้ เราจะสัมผัสถึงการปลอกลอกตัวตนออกมาจากจิต เหลือแต่ธาตุรู้ ที่เข้าไปรู้ โดยไม่มีประธาน รู้หมดจบที่ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น