(13) “โดยจินตนาการถึงวงกลมห้าสีของแพนหางนกยูงเป็นที่ว่างที่ไร้ขอบเขตด้วยสัมผัสทั้งห้าของตนเอง จากนั้นหลอมละลายความงามอันนั้นจากด้านใน ในทำนองเดียวกัน ให้ใช้วิธีนี้กับ จุด บนผนังหรือที่ว่าง จนกระทั่ง จุด นั้น หลอมละลายไป...เมื่อนั้น ความปรารถนาของเธอที่จะกลายเป็นสิ่งอื่น จะปรากฏเป็นจริง”
นี่คือวิธีในการเพ่งจิตทั้งหมดไปที่เป้าใดเป้าหนึ่งอันเดียวเท่านั้นโดยไม่สนใจสิ่งอื่น ซึ่งเป็นการกำหนดจุดศูนย์กลางไปที่ข้างนอกก่อนเพื่อเข้าถึงจุดศูนย์กลางภายในร่างกายทีหลัง จุดศูนย์กลางที่ข้างนอกนั้น จะเป็นฝาผนังห้อง เป็นภาพ เป็นความคิดหรืออารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งก็ได้ แต่ที่สำคัญก็คือ ถ้ากำหนดจุดศูนย์กลางภายนอกนั้นได้แล้ว ให้ลืมโลกทั้งหมดที่เหลืออย่างสิ้นเชิง และเหลือแต่จุดแห่งแสง จุดนั้นในจิตของเราเท่านั้น ถ้าทำเช่นนี้ได้ ตัวเราจะถูกจับโยนเข้าไปอยู่ที่ศูนย์กลางภายในโดยฉับพลัน
วิธีจินตนาการว่ามีสีห้าสีมาบรรจบกันที่ศูนย์กลางบริเวณสะดือของผู้ทำสมาธิ และเพ่งจิตที่จุดนั้นจนกระทั่งโลกทั้งหมด สีทั้งหมดหลอมละลายที่จุดนั้น เป็นวิธีการที่เหมาะกับคนที่เป็นจิตรกรมากกว่าคนทั่วไปซึ่งไม่สันทัดในการจินตนาการเห็นเป็นสีต่างๆ อย่างชัดเจน สำหรับคนทั่วไปที่ไม่ถนัดในการจินตนาการเห็นสีต่างๆ ได้อย่างชัดเจน จึงควรใช้วิธีเพ่งจุดบนผนังแทนแล้วเปิดตาเพ่ง แต่ถ้าหากจะเพ่งจุดภายในร่างกายของตนเองก็ให้หลับตาเพ่งแทน แต่ไม่ว่าจะเพ่งอย่างไร ผู้ฝึกจะต้องแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว “จนกระทั่งจุดนั้นหลอมละลายไป” เพราะถ้าขยับเมื่อไหร่ ใจหรือความคิดของผู้ฝึกจะทำงานทันที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น