รู้สึกตัว

รู้สึกตัว

สติที่เรามีเบื้องต้นมักจะเป็นความคิด หากแต่เมื่อปฏิบัติไปจน รู้สึกตัวได้ชัด จะเกิดเป็นสติที่เรียกว่าสัมมาสติ ตรงจุดนี้สําคัญมาก เพราะจะเป็นสภาวะที่ปราศจากความคิด มีแต่รู้ ที่รู้ตรงต่อความเป็นจริง

การมีสติ นั้นก็คือการ "รู้สึกตัว" นั้นเอง ไม่ใช่ "ความคิด" ที่เราคิดตั้งใจจะมีสติ ต่างกันนะตรงนี้ เพราะการไปคิดตั้งใจจะให้มีสติ นั้นไม่ใช่ สติแท้ๆ ที่เป็น " รู้สึกตัว "

หลักการที่จะทําให้เรานั้น สามารถเกิด " รู้สึกตัว " ที่เป็นสัมมาสติแท้ๆได้นั้น ก็ให้หมั่น รู้สึกตัวผ่านกาย เช่น ลมหายใจ หรือ การขยับกาย

รู้สึกถึงลมหายใจ ตรงจุดที่ใจรู้สึกถึง หรือ รู้สึกตัวจากการขยับกาย ตรงนี้สําคัญมากๆเลยนะครับ เพราะเป็นสภาวะที่จิตเข้าไปรู้ ตรงนี้หล่ะคือ การเข้าไปรู้สึกถึงจิต ผ่านการใช้ลมหายใจ หรือการขยับกาย

เมื่อชินกับความรู้สึก เราจะเห็นความรู้สึกปรากฏขึ้นมาแบบไม่เฉพาะเจาะจง ไม่มีการไปกําหนดเพื่อรู้สึกตัวอีก มาให้รู้สึกตรงไหนก็รู้สึกไปแต่จะรู้ได้ทั่วๆกาย รู้สึกตัว

ตรงที่เรารู้สึกนี้หล่ะ เป็นการเจริญใน มรรค8 อย่างแท้จริงๆ
หลักสําคัญเป็นแบบนี้ มรรค8 แท้ไม่ได้อยู่ตามตํารา แต่มรรค8 อยู่ที่ใจ ต้องเข้าไปรู้ที่ใจ จึงจะเจริญมรรค8 ได้อย่างแท้จริง

ผ่านตรงจุดนี้ให้ได้ ชีวิตจะเปลี่ยนอย่างมากๆ เมื่อเข้าสู่สภาวะเจริญปัญญา