การมีบารมี บารมีไม่ใช่การยึดถือ แต่บารมีคือการปล่อยวาง ยิ่งปล่อยวางได้มากเท่าไหร่ บารมีของตนเองย่อมมากขึ้นตามนั้น โดยเฉพาะการปล่อยวางเรื่องยากๆ ที่ใจยึดติดมากๆได้ บารมีก็ยิ่งมากตามไปด้วย
สมมุติแห่งโลกดุจดัง ดํากับขาว ให้เหตุผลได้ สองอย่างที่ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง ซึ่งหากเข้าใจผิด จะตรงข้ามกับสิ่งที่ถูก เพราะความเห็นตามโลกที่ยึดถือนั้น ส่วนใหญ่จะตรงข้ามกับสิ่งที่ถูก จากการเห็นความจริงแห่งโลก จะยึดหรือปล่อยวางละ ที่เห็นว่าถูก ยึดนั้นถูกแบบสมมุติ แต่ปล่อยวางนั้นถูกแบบปรมัตถ์ พระอรหันต์เป็นผู้มีบารมีมาก เพราะท่านปล่อยวางหรือเพราะท่านยึดถือ
คุณในตัวเรา บารมีเรา จะอยู่กับใจเรา เราต้องสร้างเอง ปล่อยภายในเพื่อจะมาปล่อยภายนอก หมดความยึดถือ นั้นคือบารมีแท้ๆ ของใจ ใจที่อิสระ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น