💷💶
นี่เราไปก่อกรรม ก่อเวร
สมมุติเป็นอันนั้น สมมุติเป็นอันนี้ มันก็หลงสมมุตินี่สิ
สัตว์ทั้งหลายคาอยู่ที่นี่ จมในมหาสมุทรนี่ ข้ามไม่ได้
ลองถามภูเขา เจ้าเป็นภูเขาไหมหล่ะ ? ต้นมะขาม เจ้าเป็นกกขามไหมหล่ะ ?
เขาไม่ได้ว่า ไม่ใช่เหรอ ? หรือว่าไง ถามดู เป็นกกขามไหม ? เงียบมิดเลยน่ะ เขาไม่ได้ว่าอะไร
เราไปว่าเขา เขาก็เฉย ๆ ไม่ได้ว่าเขาเป็นกกขาม ต้นมะขามเขาก็ไม่ว่า
ถามว่า เจ้าเป็นดินไหม ? แน่ะ มันก็ไม่ได้ว่าอะไรสักอย่าง
เจ้าเป็นน้ำไหม ? เจ้าเป็นลม เป็นไฟไหม ? เขาไม่ได้ว่าอะไร
เราไปหลงเฉย ๆ นี่แหละ ต้องจำแนกแจกออกไป เพื่อไม่ให้หลง
..
จงเพ่งพิจารณาให้มันรู้มันเห็นสิ
พอเราจำแนกแจกสิ่งเหล่านั้นแล้ว จิตของเราก็เป็นหนึ่งอยู่
ไม่มีคน ไม่มีตัว ไม่มีตน ไม่มีผู้ ไม่มีคน ไม่มีอะไรสักอย่าง
จิตมันก็ว่างหมดละ พอจิตว่างหมดแล้ว ก็ไม่มีอะไร ไม่มีเวร ไม่มีภัย
..
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น