พระเจษฎา คุตฺตจิตฺโต
.
บางคนภาวนามาได้ระดับหนึ่ง
ได้สมาธิดีรู้เห็นอะไรมาบ้าง
แต่ไปสำคัญในสิ่งที่รู้ หรือละได้
เห็นคนอื่นๆ ไม่รู้เหมือนเรา
เห็นคนอื่นๆ ยังมีกิเลสอยู่มาก
เกิดความเวทนาสงสาร ในหมู่สัตว์
นี่เป็นสิ่งดีเหมือนกัน
แต่ความรู้สึกอย่างนั้น
เป็นภัยต่อนักภาวนาที่แท้
เพราะมีอัตมานะแฝงอยู่ลึกๆ
จนบางครั้งมองไม่เห็น
เพราะดูกลมกลืนไปหมด
เห็นว่าสิ่งที่ตนคิดรู้สึกนี้ไม่ผิด
แต่โดยเฉพาะตัวแล้ว
มานะนี้เป็นตัวขวางกั้น
การรู้ธรรมในขั้นสูงต่อไป.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น