ทำกิจทุกข์ให้ถูกต้อง

#ทำกิจต่อทุกข์ให้ถูกตรง

ถ้าใจมีความอยากจะหายฟุ้ง
ไม่อยากให้ฟุ้ง

#ต้องการความสบาย #ความสงบ

#ขณะนั้นจะมีการเจริญตัณหาไปด้วย

#นี่เป็นสิ่งที่เราทำจิตผิด
#ผลของเราก็จะผิดไปด้วย

เวลาเรากำหนดรู้ว่าฟุ้ง อยากจะหายฟุ้ง

ถ้ามันไม่หายฟุ้ง อะไรจะเกิดขึ้น
มันก็จะเดือด วุ่นวายใจ เดือดมากขึ้น มันเป็นอย่างนั้น

หรือเวลาคิด ใจมันนึกคิดขึ้นมา
ใจมันก็เป็นนามธรรม เป็นองค์ธรรมของทุกข์

เมื่อความทุกข์เกิดขึ้น คือความคิดเกิดขึ้นก็กำหนดรู้

กำหนดรู้อย่างไรถึงจะถูกต้อง

ถ้าเรากำหนดรู้ความคิด
ด้วยการบังคับให้หยุดคิด
เท่ากับเราเจริญตัณหา

ตัวอย่างเช่น อยากให้หายคิด
อยากให้สงบ

#ฉะนั้นมันก็เลยทำกิจไม่ถูก

เมื่อไปอยากจะให้มันหยุดคิด
มันไม่หยุดคิดเกิดอะไรขึ้น
มันก็ยิ่งเดือดดาลในใจ วุ่นวายใจ

ฉะนั้นถ้าเราทำกิจให้ถูก ความคิดเกิดขึ้นก็กำหนดความคิด #สักแต่ว่าคิด

ไม่ได้ไปบังคับ จะคิดก็คิดไป
เมื่อกำหนดรู้ #คิดสักแต่ว่าคิด

ก็เท่ากับระวังตัณหาไม่ให้เกิดขึ้น
เท่ากับละตัณหาไปในตัว
อันนี้ผู้ปฏิบัติต้องระมัดระวัง

พระครูเกษมธรรมทัต (หลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี)

วัดมเหยงคณ์ จ.พระนครศรีอยูยา