การทำจิตให้บริสุทธิ์ผ่องใส คือ วิสุทธิ 7
– หลักธรรม คำสอน, บทความจากหนังสือวัฏฏสงสารกับมรรคผลนิพพาน,
พระอรหันต์เป็นผู้มีจิตบริสุทธิ์สะอาด ปราศจากกิเลส อวิชชา อัตตา ตัณหา อุปาทาน อันเป็นเชื้อให้เกิดโลภ โกรธ หลง พระอรหันต์ละกิเลสได้ทุกอย่างบรรลุถึงการไม่ทำบาปทั้งปวง บรรลุถึงการทำกุศลให้ถึงพร้อม และบรรลุถึงการทำจิตให้บริสุทธิ์ผ่องใส คือมี วิสุทธิ 7
1. สีลวิสุทธิ คือมีศีลบริสุทธิ์ตามฐานะของตน ถ้าเป็นฆราวาสจะมีศีลแปดบริสุทธิ์ เป็นสามเณรจะศีล 10 บริสุทธิ์ เป็นพระมีศีล 227 บริสุทธิ์ เป็นภิกษุณีมีศีล 311 บริสุทธิ์ เนื่องจากมีบริสุทธิ์ 4 เป็นเครื่องอยู่คือ
มีศีลสังวร คือสำรวมระวังอยู่ในศีลของตนตามฐานะ
อินทรีย์สังวร คือสำรวมระวัง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มิให้ศึกคะนองไปตามสิ่งที่มากระทบ
ปัจจะเวกขณะสังวร คือสำรวมในการบริโภคปัจจัยสี่ คืออาหาร เสื้อผ้า เคหสถาน และยารักษาโรคแต่พอสมควรแก่ธรรม มิให้เสริมกิเลสเพิ่มกิเลส
และมีอาชีวะบริสุทธิ์ศีล คือเลี้ยงชีพชอบ เลี้ยงชีพบริสุทธิ์ ปราศจากการคดโกง เบียดเบียนข่มขี่ ทั้งทางตรงและทางอ้อม
2. จิตตวิสุทธิ คือ อบรมจิต หรือฝึกจิตให้รู้จักบาปบุญคุณโทษ ประโยชน์มิใช่ประโยชน์ อะไรควรเว้น อะไรควรทำ ที่ไหนควรไป ที่ไหนไม่ควรไป
รู้จักดำรงตนให้สมควรแก่ธรรมตามสมมติบัญญัติของตน จิตตั้งมั่นอยู่อัฏฐังคิกมรรคแปดประการ มีสมาบัติแปดและอุปจารสมาธิ
3. ทิฏฐิวิสุทธิ คือ มีความเห็นบริสุทธิ์ตรงตามธรรมตามวินัย ตามพุทธภาษิตรู้และเข้าใจ สภาวะรูปนามตามความเป็นจริงว่า ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ และสุดท้าย เป็นอนัตตา ไม่หลงไปตามความปรุงแต่งของสังขาร ทั้งสังขารนอกคือรูป ภายนอกร่างกาย สังขารในคือร่างกายตน และสังขารในสังขารคือรูปที่จิต คิด ปรุงแต่งขึ้น จนบรรลุถึงสังขารุเปกขาญาณ
4. กังขาวิตรณวิสุทธิ คือ มีความบริสุทธิ์แห่งญาณ คือมีพลังความรู้สมบูรณ์จนสามารถข้ามความสงสัยเสียได้ เนื่องจากรู้ธรรมเห็นธรรม เข้าใจธรรมและบรรลุธรรม อันเป็นสมุทัยของทุกข์นั้นๆ พร้อมทั้งนิโรธและมรรค สำหรับดับทุกข์นั้นๆ
5. มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ คือ รู้ว่ามรรควิธีเพื่อดับกิเลสได้กระทำแล้วเสร็จสิ้นแล้ว คือสามารถแยกแยะได้ว่าอะไรคือทางพ้นทุกข์ อะไรไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ รู้จักหลีกเลี่ยงไม่กระทำสิ่งที่ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์กระทำดำเนินในสิ่งที่เป็นทางพ้นทุกข์
6. ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ คือ รู้ทางแห่งความพ้นทุกข์ชัดแจ้ง รู้จักดำเนินตามทางแบบไม่หลง มีสมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐานเป็นทางดำเนิน มีภาวนามยปัญญาเป็นเครื่องประหารกิเลสทุกประเภท
7. ญาณทัสสนวิสุทธิ คือ รู้ว่าการประหารกิเลสได้เสร็จสิ้นแล้วทุกอย่าง ถึงความบริสุทธิ์หมดจดจากกิเลสแล้ว บรรลุนิพพานแล้วข้ามพ้นวัฏฏสงสาร ได้แล้ว จบการศึกษาแล้ว บรรลุเป็นอเสกขบุคคลแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น