การเจริญสมาธิ เพื่อให้เกิดสัมมาสมาธิ
หลักการคือ " สัมมาสติ เป็นตัวกํากับให้เกิด สัมมาสมาธิ หากขาดสัมมาสติ ย่อมกลายเป็นมิจฉาสมาธิ " สัมมาสติคืออะไร คือที่เรารู้สึกตัวรู้ตัวอยู่ ถ้าเราไม่รู้ตัวเผลอ จะไม่มีสัมมาสมาธิหรอก สัมมาสมาธิจะเกิดเมื่อรู้ตัวไม่เผลอเท่านั้น
เวลาทําสมาธิมี 2 แบบที่เผลอหลักๆ คือ
1 เผลอไม่รู้ตัวไหลไปกับความคิดอารมณ์
กรณีที่เผลอไหลไปกับความคิดอารมณ์นั้น ชัดเจนอยู่แล้วว่าไม่ได้อะไรไม่ได้สมาธิแน่ๆเพราะมัวแต่ไหลไปกับความคิดอารมณ์
2 เผลอเข้าไปเพ่ง
ส่วนการเผลอเข้าไปเพ่งอันนี้หล่ะที่ไปสะสมโมหะ การเข้าไปเพ่งก็มีหลายระดับ เพ่งจรดจ้องแรงแบบรู้ตัว กับเพ่งแบบเบาๆโดยไม่รู้ตัวผู้ที่ปฏิบัติมามากมักจะมาติดกันตรงนี้โดยไม่รู้ตัว
วิธีการแก้คือ ให้หมั่นสังเกตุตนเองเวลาปฏิบัติ ว่ามีการเพ่งเกร็งอยู่ตรงจุดไหนของกายไหม ให้ผ่อนคลายกายออก ส่วนใจให้สังเกตุว่ามีการไปกดข่มแช่ใจไว้กับสิ่งใดไหม ให้คลายใจออกเหมือนกับให้ใจยิ้มนิดๆคลายๆ ให้หมั่นสังเกตุ กาย ใจ ตนเอง ว่ามีการไปเพ่งแช่อยู่ไหม
การปฏิบัติต้อง สบายกาย สบายใจ สัมมาสมาธิจึงเกิด เพราะเราไปบังคับกดข่มใจไม่ได้ ใจจะดิ้นไม่สงบ ต้องหาอารมณ์ที่ใจชอบให้อยู่เช่นปิติใจเบาๆ สบายๆ จะทําให้ใจสงบเมื่อใจสงบ กายเบา ใจปล่อยจากขันธ์ จากอารมณ์หยาบ เป็นทางมาแห่งสัมมาสมาธิ
การใช้ชีวิตประจําวัน ให้หมั่น รู้สึกตัว รู้สึกตัวก็เพื่อเจริญสติ จะได้มีสัมมาสติมาก เวลาทําสมาธิจะเกิดสัมมาสมาธิได้โดยง่าย สัมมาสติและสัมมาสมาธิจะผลัดกันหนุนดุจดังเท้าซ้ายขวาเดินไปด้วยกัน มรรคผลจึงก้าวหน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น