ดูกรภิกษุทั้งหลาย

[๒๗๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง ภิกษุย่อมทำความรู้สึกตัวในการก้าว ในการถอย ในการแล ในการเหลียว ในการคู้เข้า ในการเหยียดออก ในการทรง ผ้าสังฆาฏิบาตร และจีวร
ในการฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม
ในการ ถ่ายอุจจาระ และ ปัสสาวะ ย่อมทำ ความรู้สึกตัว
ใน การเดิน การยืน การนั่ง การหลับ การตื่น การพูด การนิ่ง
ดัง พรรณนา มาฉะนี้ ภิกษุย่อม พิจารณาเห็น
กายใน กายภายในบ้าง พิจารณา เห็นกายใน กายภายนอกบ้าง พิจารณาเห็น กายในกาย ทั้งภายใน ทั้ง ภายนอกบ้าง พิจารณาเห็นธรรม คือ ความเกิดขึ้น ในกายบ้าง
พิจารณาเห็นธรรม คือ ความเสื่อมในกายบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือ ทั้ง ความเกิดขึ้นทั้ง ความเสื่อม ในกายบ้าง ย่อมอยู่ อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ ตั้งมั่นอยู่ว่า กายมี
อยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่า อาศัยระลึกเท่านั้น เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฐิ ไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่น อะไรๆ ในโลก ดูกร ภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล
ภิกษุชื่อว่า พิจารณาเห็น กายในกายอยู่ ฯ
จบสัมปชัญญบรรพ