ว่างนั้นเป็นผล ไม่ใช่เอาว่างมาเป็นเหตุ
สิ่งที่ต้องระวังคือ การน้อมนําใจสร้าง"เหตุ"สภาวะว่างๆขึ้นมา แล้วปล่อยใจเข้าไปแช่อยู่กับความว่าง จนความว่างกลายเป็นภพที่เข้าไปแช่ ดูเหมือนว่าเราจะไม่ทุกข์กับเรื่องอะไร แต่เป็นการสะสมโมหะอยู่ ให้ถอยออกจากความว่างที่เกิดเป็นภพ โดยให้รู้สึกตัวอยู่กับกาย "สติปัฏฐานคือการรู้อยู่กับกายกับใจ" ไม่ใช่ไปอยู่กับความเฉยๆว่างๆ ให้หมั่นเจริญสติรู้สึกตัว ความว่างนั้นเป็น"ผล"จากการรู้สึกตัวปล่อยวาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น