แสงสว่างแห่งปัญญาเป็นเลิศ ดุจดังดวงตาสวรรค์ มองรู้ได้ทุกอย่างที่อยากรู้เห็นได้รอบตน มองไปข้างหน้าหรือมองถอยหลัง เห็นในความจริงที่ไม่เปลี่ยนแปลงไม่ขึ้นกับกาลเวลา...
เมื่อเพียรปฏิบัติมาถึงจุดหนึ่ง การสว่างรู้ธรรมได้เองจะเกิดขึ้นแก่ใจตน การรู้นั้นจะค่อยๆรู้ไปเรื่อยๆ พอเหมาะและพอดีกับการก้าวเดินในธรรมของเราเอง ธรรมที่รู้นั้นจะมีความละเอียดลึกซึ้งขึ้นไปเรื่อยๆ ตอนที่จะรู้นั้นจะสว่างรู้เหมือนเปิดไฟจากมืดมาเป็นสว่างเลย ไม่ได้คิดพิจารณาที่จะไปรู้เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น