เราจะค่อยๆเข้าใจธรรมที่ละเรื่องๆได้เอง จากสภาวะที่เราเป็นลําดับที่เราอยู่ เรารู้ได้จากจิตตนโดยไม่ต้องมีการรับรู้จากภายนอก แต่เป็นการรู้จากภายในตนเอง....จิตนี้เมื่อเราปฏิบัติถึงจุดแห่งผล อานิสงส์จะหาประมาณมิได้ การปฏิบัติทางจิต จึงจำเป็นแก่ผู้มีปัญญา ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ใด ธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ลึกลับที่สุด เป็นที่พึ่งถาวรแก่เราได้ ก็คือ ธรรมที่รู้ได้ด้วยจิตตน ไม่ใช่จากสมองแต่จากใจ...ความเป็นพุทธะ อยู่ตรงนี้เอง เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น