"สิ่งที่ถูกรู้" .. มันเป็น ตถตา แปลว่า มันเป็นเช่นนั้นเอง .. ปรากฎในจิต
ส่วน "ผู้เข้าไปรู้ ผู้เข้าไปเห็น" ก็ส่วนหนึ่ง
ถ้า ดูแล้ว เห็นแล้ว เข้าไปแปล ความ
เรียกว่า รูปปรากฏ ด้วยวิญญาณทางอายตนะ แล้ว สัญญา สังขาร ก็ทำงาน
ถ้าเราคิดต่อ ตัวนี้แหละ ที่ไปให้ค่า ตีความ พากย์ สร้างเหตุการณ์ เรื่องราว ทั้งหมด
ที่ว่า ชอบ ไม่ชอบ มันตกอยู่กับ สังขารความปรุงแต่ง นั่นเอง
ธรรมชาติ นี้เป็นของเก่า เป็นเช่นนั้นเอง ไม่ได้เป็นอะไรเลย
ไม่ใช่สวย ไม่ใช่ไม่สวย มันไร้ชื่อ มันไม่มีค่าความหมาย แต่เดิม
พอเราสำคัญ มั่นหมาย มันก็เลยเกิดมีค่าขึ้นมา คือ สังขารความคิดปรุงแต่ง
ถ้าลองมองใหม่ รู้ เห็น แล้วไม่ต้องไส่ " ความเห็น " ลงไป
ธรรมชาตินั้น มันจะบริสุทธิ์ จากความคิด ความเห็น ของเรา
มันไม่แปดเปื้อน ด้วยทัศนะคติ ความสมมุติ ที่เราเอง ไส่ความให้
นั่นแหละ มันจึงบริสุทธิ์ และเป็นอิสระ ต่อกัน ทั้งสองฝ่าย
มันเป็นธรรม เป็นธรรมชาติครับ ไม่เนื่องด้วยเรา !!
..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น