อาจารย์กำพล ทองบุญนุ่ม นำเจริญสติ ตอนที่ ๔
เราเคยอาบน้ำแล้วมีความสุขไหม เวลาเราอาบน้ำ ขอให้เรามีความรู้ตัวเวลาน้ำถูกตัวเรา ให้รู้ตัวตัวนี้ เราจะมีความสุขกับการอาบน้ำทันทีเลย
เราเคยทานอาหารอย่างมีความสุขไหม หรือเราไม่เคยทานอาหารอย่างมีความสุขที่แท้จริงเลย เราทานอาหาร แต่ใจเราคิดปรุงแต่ง เราจะไม่รู้รสชาติของอาหาร ซึ่งมันอร่อยในปัจจุบัน
เราเคยทำงานอย่างมีความสุขไหม เราทำไปเราก็คิดไป เมื่อไหร่มันจะเลิก เมื่อไหร่มันจะเย็น จิตใจเราจะถูกขังเพราะความคิดที่มันอยากและไม่อยากนี่ แต่ถ้าเราอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับการใช้ชีวิตล่ะก็ จิตมันจะเป็นอิสระทันทีเลย มันเป็นการปฏิบัติธรรมซึ่งอยู่ที่ไหนก็ทำได้ ไม่ต้องไปที่วัด การมีสติรู้สึกตัวนี่ เป็นทั้งศีล เป็นทั้งสมาธิ เป็นทั้งปัญญา เป็นยอดของบุญกุศล เวลาเรากำลังพลิกมือทำความรู้สึกตัวนี่ เราไม่ได้ไปฆ่าสัตว์ เราไม่ได้ไปลักทรัพย์ เราไม่ได้ไปประพฤติผิดในกาม เราไม่ได้พูดโกหก เราไม่ได้ดื่มสุรา ใจเรา มีศีล ๕ ครบเลย เวลาที่เรามีสติระลึกรู้การเคลื่อนไหวของมีออยู่อย่างต่อเนื่องหรือกับการทานอาหารก็ดีนี่ เราจะมีสมาธิอยู่กับการเคลื่อนไหว สมาธิตรงนี้เป็นบุญเป็นกุศลสำหรับเราไม่ต้องไปนั่งหลับตาที่ไหน ให้อยู่กับปัจจุบันกับการเคลื่อนไหว อันนี้คือสมาธิ สมาธิคืออารมณ์ที่เป็นหนึ่งเดียว
เวลาที่เรารู้สึกตัวอยู่กับกายที่กำลังเคลื่อนไหว จะขยับนิ้วมือก็ดีจะพลิกมือก็ดี การทานอาหาร การเดินไปไหนมาไหนก็ดี ขอให้เรารู้สึกตัวอยู่กับปัจจุบันนี่ เราเกิดปัญญาแล้ว เพราะว่าความคิดจะไม่เกิดขึ้น สติเปรียบเสมือนแมว ความคิดเปรียบเสมือนหนู เมื่อเรามีสติ ความคิดก็จะไม่เกิดขึ้น สติเปรียบเสมือนแมวที่เราฝึกดีแล้ว มันใหญ่โตแล้ว ความคิดซึ่งเหมือนหนูนั้นจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ แต่ถ้าเราตั้งใจจะคิดก็คิดได้นะ
ความคิดมีสองอย่าง คิดแบบไม่ตั้งใจคิด กำลังนั่งเพลินๆเดี๋ยวความคิดปรุงแต่งเกิดขึ้นแล้ว ชอบคนโน้นเกลียดคนนี้ ซึ่งเราไม่อยากคิด แต่จิตมันย่อมคิดปรุงแต่ง อันนี้เป็นความคิดที่เราไม่ได้ตั้งใจคิด แต่มีความคิดอีกแบบนึงคือคิดด้วยสติ ความคิดด้วยสติจะมีความรับผิดชอบตัวเอง จะไม่ปรุงแต่งไปตามความคิดที่ไม่ได้ตั้งใจคิด เป็นความคิดที่มีระเบียบ เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรมด้วยการมีสติระลึกรู้อยู่กับการเคลื่อนไหวของกายนี้ เป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา อยู่ที่ไหนก็ทำได้ ศาสนาไหนก็ปฏิบัติได้ คนร่างกายปกติก็ทำได้ คนพิการก็ทำได้ ขอให้เรามีความรู้สึกตัวอยู่เสมอๆ เห็นความคิดที่เกิดขึ้น รู้ทันความคิดที่กำลังเกิดขึ้น ไม่ห้ามความคิด ไม่ทำตามความคิด แต่ขอให้รู้ทันความคิด รู้แล้วก็ผ่านไป รู้แล้วก็ผ่านไป เพียงเท่านี้
กำพล ทองบุญนุ่ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น