ถ้าเธอเพียงแต่เข้าใจซึมซาบต่อ จิต อย่างหุบปากเงียบ ไม่ต้องพูดอะไรเท่านั้น
เธอก็ไม่จำเป็นต้องเที่ยวแสวงหาธรรมใด ๆ เลย เพราะเมื่อทำได้ดั่งนั้น จิต นั่นแหละ คือ ธรรม นั้น !!
คนเป็นอันมาก มักถูกปิดกั้นเสีย จากการรู้แจ้งต่อ จิต
และถูกปิดกั้นเสีย จากการรู้แจ้งต่อ หลักธรรม ที่สำคัญที่สุด โดยเหตุการณ์ต่าง ๆ เฉพาะตน
ดังนั้น เขาจึงพยายาม "หลีกเลี่ยงจากปรากฏการณ์ " ต่าง ๆ ซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อมเหล่านั้นเสีย
ด้วยหวังจะทำจิตของเขาให้สงบ หรือ พยายามที่จะระงับเหตุการณ์ต่าง ๆ เสีย
ด้วยหวังจะ " ยึดเหนี่ยวธรรม " นั้น ให้ได้
เขาไม่เห็นอย่างแจ่มแจ้งว่า การทำอย่างนี้
เป็นการกลบเกลื่อนปรากฏการณ์ต่าง ๆ ด้วยจิต กลบเกลื่อนเหตุการณ์ต่าง ๆ ด้วยหลักธรรม !!
..
คนส่วนมาก ขี้ขลาดต่อการทำจิตตนให้ว่าง โดยเกรงไปว่า เขาจะพลัดตกลงไปในความว่าง
เขาเหล่านั้นไม่ทราบว่า จิตของเขาเอง เป็นความว่าง
คนโง่ มัวแต่หลีกหลบ "ปรากฏการณ์" ต่าง ๆ ไม่หลีกหลบจาก "ความคิดปรุงแต่ง"
ส่วนคนฉลาด ย่อมหลีกหลบจาก "ความคิดปรุงแต่ง" และไม่ต้องหลบหลีก "ปรากฏการณ์" !!
..
ท่านครูบาฮวงโป : พระอาจารย์พุทธทาสภิกขุ แปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น