ผู้ใดตามดูจิตจักพ้นบ่วงของมาร

เมื่อเรา #ดูจิต ของเราอยู่ #ผู้รู้ดูจิตเจ้าของ

#ผู้ใดตามดูจิตจักพ้นบ่วงของมาร

จิตก็เป็นจิต แล้วใครจะมาดูจิตอีกเล่า เดี๋ยวก็งงงันเท่านั้น

#จิตอันหนึ่งผู้รู้อันหนึ่ง รู้ออกมาจากจิตนั่น

รู้จิตเป็นอย่างไร สบอารมณ์เป็นอย่างไร ปราศจากอารมณ์เป็นอย่างไร

#ผู้ที่รู้อันนี้ท่านเรียกว่าผู้รู้

#ผู้รู้จะตามดูจิตผู้รู้จะเกิดปัญญา

#จิตนั้นคือความนึกคิด

#ถ้าพบอารมณ์นั้นก็แวะไปถ้าพบอารมณ์อีกมันก็แวะไปอีก

เหมือนกับควายเรานั่นแหละ

( จิตเราเหมือนควาย อารมณ์คือต้นข้าว ผู้รู้ก็เหมือนเจ้าของ )

#มันจะไปทางใหนเราก็ดูมันอยู่มันจะไปใหนได้

มันจะไปไกล้ต้นข้าว ก็ตวาดมันอยู่ ว่าไม่ฟังก็ค้อนเท่านั้น

ทรมานมันอย่างนี้

#จิตก็เหมือนกันเมื่อถูกอารมณ์มันจะเข้าจับทันที

เมื่อมันจะเข้าจับ ผู้รู้ต้องสอน ต้องพิจารณามัน ว่าดีไม่ดี อธิบายเหตุผลให้มันฟัง

มันไปจับสิ่งอื่นอีก มันนึกว่าเป็นของน่าเอา

ผู้รู้นี้ก็สอนมันอีก อธิบายให้มีเหตุผล

#จนมันทิ้งจึงจะสงบได้

#จับอะไรมาก็แต่ของไม่น่าเอาทั้งนั้น

มันก็หยุดเท่านั้น มันขี้เกียจเหมือนกัน

เพราะมีแต่ถูกด่าถูกว่าเสมอ

#ทรมานมันเข้าทรมานเข้าไปถึงจิตหัดมันอยู่อย่างนั้นแหละ

....

หลวงปู่ชา สุภัทโท