อาจารย์กำพล ทองบุญนุ่ม นำเจริญสติ ตอนที่ ๓ เวลาเรามีเวลาว่าง ให้เราเอานิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้นี่ถูกันเบาๆซิ นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้ถูกันเบาๆซิ เจตนารู้ที่นิ้วมือกำลังถูสัมผัสกัน รู้สึกได้ไหม หลักในการเจริญสติอยู่กับปัจจุบันนั้น ทำได้ง่ายๆ ไม่มีใครรู้ว่าเรากำลังทำอะไร แต่เรากำลังสร้างสติ อยู่ตรงนี้ ง่ายๆ เวลาเราฟังใครพูดแล้วเราเบื่อ เราไม่ต้องลุกหนีไปไหน ความเบื่อเป็นอาการของจิต เบื่อ กลุ้ม เซ็ง เหงา แต่ถ้าเรามาเจริญสติอยู่กับตรงนี้ มันจะไม่เบื่อ มันจะไม่ไปคิดตรงนั้น อยู่คนเดียวก็ไม่เหงา ลองสังเกตดู นี่ล่ะคือการอยู่กับปัจจุบัน หรืออย่างเวลาเรารอใครก็ตาม เราอย่าไปคิดเราอย่าไปเครียดให้ความคิดมาทำร้ายจิตใจเรา ให้เรามาทำความรู้สึกตัวอยู่ที่มือกำลังถูกันเบาๆ ถูกันเบาๆ เรารอเขานี่ เมื่อเขาจะมาเขาก็มา ไม่มาก็ไม่มา ต่อให้เราคิดเร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้เขามาเร็วขึ้นได้ เราจะเร่งเอาตามใจเราไม่ได้หรอก ในระหว่างที่รออย่าไปคิดฟุ้งซ่าน เสียเวลาเปล่าๆ ให้เรามาทำความรู้สึกตัว มาเจริญสติ อันนี้ทำแบบง่ายๆ ถ้าเรามีสติกับการเคลื่อนไหวของเรา เล็กๆน้อยๆนี่ เราจะไม่มีการรอคอยอะไรเกิดขึ้นเลย เราจะไม่มีการรอคอยเลย เราจะใช้ชีวิตแบบสบายๆ สงบ การเจริญสตินี่ มันมีสมาธิอยู่ในตัวซึ่งทุกคนทำได้ และในชีวิตของคนเราในแต่ละวันนี่ เรามีการเคลื่อนไหวอยู่แล้ว การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งในการชีวิตของเรา ให้พยายามเติมสติตามลงไปด้วย อันนี้ล่ะคือการใช้ชีวิตแบบปฏิบัติธรรมไปด้วย ง่ายๆเห็นไหม เวลาเรานอนไม่หลับ เราก็เอานิ้วมือถูกันเบาๆ แล้วก็หลับตา ไม่ต้องคิดอะไร แค่นี้เราก็หลับแล้ว เป็นธรรมะโอสถ ไม่ต้องทานยานอนหลับก็ได้ ไหนใครนอนไม่หลับ ลองทำดูนะ กำพล ทองบุญนุ่ม

อาจารย์กำพล ทองบุญนุ่ม นำเจริญสติ ตอนที่ ๓

   เวลาเรามีเวลาว่าง ให้เราเอานิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้นี่ถูกันเบาๆซิ นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้ถูกันเบาๆซิ เจตนารู้ที่นิ้วมือกำลังถูสัมผัสกัน รู้สึกได้ไหม หลักในการเจริญสติอยู่กับปัจจุบันนั้น ทำได้ง่ายๆ ไม่มีใครรู้ว่าเรากำลังทำอะไร แต่เรากำลังสร้างสติ อยู่ตรงนี้ ง่ายๆ
   เวลาเราฟังใครพูดแล้วเราเบื่อ เราไม่ต้องลุกหนีไปไหน ความเบื่อเป็นอาการของจิต เบื่อ กลุ้ม เซ็ง เหงา แต่ถ้าเรามาเจริญสติอยู่กับตรงนี้ มันจะไม่เบื่อ มันจะไม่ไปคิดตรงนั้น อยู่คนเดียวก็ไม่เหงา ลองสังเกตดู นี่ล่ะคือการอยู่กับปัจจุบัน
   หรืออย่างเวลาเรารอใครก็ตาม เราอย่าไปคิดเราอย่าไปเครียดให้ความคิดมาทำร้ายจิตใจเรา ให้เรามาทำความรู้สึกตัวอยู่ที่มือกำลังถูกันเบาๆ ถูกันเบาๆ เรารอเขานี่ เมื่อเขาจะมาเขาก็มา ไม่มาก็ไม่มา ต่อให้เราคิดเร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้เขามาเร็วขึ้นได้ เราจะเร่งเอาตามใจเราไม่ได้หรอก ในระหว่างที่รออย่าไปคิดฟุ้งซ่าน เสียเวลาเปล่าๆ ให้เรามาทำความรู้สึกตัว มาเจริญสติ อันนี้ทำแบบง่ายๆ ถ้าเรามีสติกับการเคลื่อนไหวของเรา เล็กๆน้อยๆนี่ เราจะไม่มีการรอคอยอะไรเกิดขึ้นเลย เราจะไม่มีการรอคอยเลย เราจะใช้ชีวิตแบบสบายๆ สงบ
   การเจริญสตินี่ มันมีสมาธิอยู่ในตัวซึ่งทุกคนทำได้ และในชีวิตของคนเราในแต่ละวันนี่ เรามีการเคลื่อนไหวอยู่แล้ว การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งในการชีวิตของเรา ให้พยายามเติมสติตามลงไปด้วย อันนี้ล่ะคือการใช้ชีวิตแบบปฏิบัติธรรมไปด้วย ง่ายๆเห็นไหม เวลาเรานอนไม่หลับ เราก็เอานิ้วมือถูกันเบาๆ แล้วก็หลับตา ไม่ต้องคิดอะไร แค่นี้เราก็หลับแล้ว เป็นธรรมะโอสถ ไม่ต้องทานยานอนหลับก็ได้ ไหนใครนอนไม่หลับ ลองทำดูนะ

กำพล  ทองบุญนุ่ม